Właśnie znalazłeś się na stronie głównej naszego klubu i stajni. Zapraszamy do śledzenia bloga, poznania naszych zwierzaków i historii z nimi związanych. A najlepiej przyjedź do Józina pod Sochaczewem i zakochaj się w jeździectwie.  

Na pewno każdy jeździec posiadający młodego konia marzy o tym, aby jak najszybciej na niego wsiąść. Zacząć pierwszy kłus, galop, pojechać w teren czy zacząć skakać i wystartować w pierwszych zawodach jeździeckich. Czy pośpiech jest tu wskazany? Przecież nasz koń jest już duży i silny- oczywiście, że nie! Z tym duży to zależy od rasy bo silny jest każdy. Prawidłowa pracę na końskim grzbiecie powinno się zacząć w wieku 3,5-4 lat. Ale dlaczego? Przecież konie wyścigowe biegają już znacznie wcześniej. Kochani pamiętajmy, że rasy koni dzielą się na wcześnie i późno dojrzewające. Konie pełnej krwi angielskiej to konie wcześnie dojrzewające, zaczynają pracę wyścigowa w wieku 2 lat i jeżeli ich wczesna praca jest dobrze zaplanowana i przemyślana to nie wpływa na późniejsze użytkowanie konia. W każdym razie to dalej są końskie "nastolatki", mają lepsze i gorsze dni i fazy buntu. Dobrze zacząć pracę z ziemi z koniem w wieku 1,5 roku, przyzwyczajać do czynności pielęgnacyjnych, do kantara, do wędzidła, można uczyć konia chodzić w ręku i go lonżować, przede wszystkim przyzwyczaić do nas - tylko nie wsiadać! Pamiętajmy to nie jest maszyna tylko nasz przyjaciel i bardzo często jest z nami przez wiele, wiele lat. Wszystko zależy od nas i naszego podejścia. Praca z młodym koniem jak i jazda konna wymaga cierpliwości oraz etapowości a co najważniejsze uczy pokory. W naszym klubie jeździeckim mamy doskonały przykład naszej podopiecznej klaczy huculskiej Pasji. Właścicielka to młody jeździec z ogromnym sercem i zapałem do koni, dała z siebie tyle ile mogła. Posługuje się przykładem dziewczyn z bardzo prostego powodu - umiejętności jeździeckie. Nie bójmy się prosić o pomoc przy koniach, przy nauce jazdy konnej, czy całej otoczce związanej z jeździectwem to nie jest żadną ujma i nie stawia naszego konia, ani nas w złym świetle, nie sprawia, że nasz koń jest gorszy. Jeżeli czegoś nie umiemy to po prostu tego nie róbmy bo możemy zwyczajnie zrobić źle nawet o tym nie wiedząc. Tu należy pochylić czoła jeźdźcom mającym taka świadomość. Pasja co prawda jest koniem 7 letnim ale przed nią jeszcze masa pracy. Naszym raczkującym jeździeckim etapem było WĘDZIDŁO. Niby prosta sprawa, nic bardziej mylnego. Pierwsze założenie to zawsze możliwie najdelikatniejsze wędzidło, gumowe, sylikonowe lub plastikowe. Ja spróbowałam gumowego natomiast światło mi że może być to nienajlepszy wybór. Dlaczego nie byłam pewna bo Pasja to koń poznający świat poprzez dotyk, najczęściej wkładając sobie różne przedmioty do pyska. Tak więc wędzidło było testowane przez całą wspólnej jazdy i były to testy hardcorowe bo guma okazała się wspaniałą zabawka i zostało przegryzione. Obserwujmy swoje konie bo ten wybór w głównej mierze zależy od osobowości naszego konia i uwagi jakiej przykładamy jako jeździec, właściciel czy trener. Pierwsze oznaki widzimy od razu po włożeniu wędzidła jeszcze przed sama jazdą czy lonża. Drugi mój wybór padł na metalowe podwójnie łamane, anatomiczne wędzidło, nie będę reklamować firmy bo nie wypada ale to był strzał w 10tke! Oczywiście Pasja dalej się nim bawi i wraca cała zapluta ale ta zabawa nie jest już niebezpieczna z uwagi na metal. Proste rozwiązanie metalu nie przegryzie natomiast kawałki gumy mogły narobić ogromnej szkody. Fajnym rozwiązaniem dla młodego konia jak i przy zmianie wędzidła są wędzidła smakowe. Warto się nad nimi zastanowić z kilku przyczyn. Pierwsza to miłe zaskoczenie dla konia, druga powoduje tak zwane rzucie wędzidła i powoduje że wspólna praca z koniem jest przyjemniejsza. Myślę że nadejdzie moment zapewne prędzej niż później że Pasja otrzyma taka smaczna niespodziankę. Wkrótce dalszą część

Nauka jazdy konnej krok po kroku.

Dla najmłodszych adeptów jazdy konnej prowadzimy zajęcia z podstaw dbania i pielęgnacji konia oraz jego przygotowania do jazdy. Po czym przechodzimy do tak zwanych oprowadzanek, gdzie instruktor prowadzi młodego jeźdźca na kucyku. Dzieci przez poznawanie budowy anatomicznej konia, dbanie o niego, szczotkowanie a następnie nagradzanie po jeździe,  rozwijają swoją wrażliwość, intuicje, empatię i zmysł obserwacji. Bardzo często obcowanie z końmi wzmaga refleks, koncentrację, czujność oraz uczy podejmowania szybkich decyzji. 

Podstawowa lekcja wygląda zazwyczaj tak samo we wszystkich stajniach. Trwa ok. 30-45 minut i odbywa się na ujeżdżalni - placu do jazdy konnej. Trener bierze konia na lonże, czyli kilkumetrową linę. Pierwsze kroki poczynamy sobie w stępie - najwolniejszym chodzie konia. Dla nowicjusza jeźdźca najistotniejszą rzeczą jest zachowanie równowagi, przyjęcie właściwej postawy i podążanie za ruchem zwierzęcia. Instruktor może a nawet powinien zastosować ćwiczenia rozciągające i poprawiające równowagę. Dopiero na późniejszych jazdach nauczymy się jeździć kłusem i anglezować w takt końskiego ruchu. Skręcanie, zatrzymywanie i jazda galopem to późniejsze poczynania, jednak by się tego nauczyć, czeka nas niemało pracy.  Koniem powinno się manewrować przede wszystkim nogami i miednicą. Na co dzień do prawie wszelkich czynności używamy rąk. W jeździe konnej jest wprost przeciwnie - pracujemy łydkami i równowagą, a ręce robią niedużo. Powinno się tego nauczyć, potem przychodzi cała reszta:    balans, niewielkie przeszkody i przyjemność wyjazdów w teren.   

Kochani zostało 7 dni do końca zbierania opinii o naszej stajni. Mamy gorącą prośbę kliknijcie w linki oddajcie swój głos na nas :) 


https://www.oferteo.pl/klub-jezdziecki-pasja/dodaj-opinie/3550896


Z góry dziękujemy :*  

  Niestety jesień już zadomowiła się na padokach i w stajni, a co za tym idzie, od rana słychać u nas dźwięk maszynki do golenia koni- przyszedł czas derkowania. Jak jest z tym goleniem, dlaczego goli się konie na zimę? Dlaczego nie wszystkie? Dziś postaramy się odpowiedzieć na te i inne pytania w sposób zwięzły, bez zbędnego zagłębiania się w filozofię :).
        Większość koni jest doskonale przygotowana na naszą zimę i spokojnie wystarczy im jakaś wiata, siano i dostęp do wody aby przetrwały w naszym klimacie. Nie golimy koni: z chowu wolno wybiegowego, emerytów czy koni w trakcie roztrenowania. Reasumując konie, które nie pracują jak najbardziej powinny zarastać mamucim futrem. Pamiętajmy że naturalna sierść jaką pokryte są konie na zimę oraz ich uwarunkowania genetyczne (zwolniony metabolizm) nie idą w parze z treningiem czy też pracą. Jeżeli koń w porze zimowej nie jest w okresie roztrenowania i pracujemy z nim systematycznie, jego organizm łatwo przegrzać pod ciężką pokrywą sierści. Dodatkowo znacznie spada poziom elektrolitów, pamiętajmy wtedy o suplementach. Jeżeli natomiast pracujemy z koniem okazjonalnie czy też rzadko, pamiętajmy o szybkim derkowaniu po jeździe, gdyż często nieświadomie możemy doprowadzić do przeziębienia naszego wierzchowca a w skrajnych przypadkach nawet do mięśniochwatu.

      Na zdjęciu głównym nasz srokacz JUMPER już po goleniu, jeżeli chce się dowiedzieć więcej na temat golenia czy przygotowania konia do zabiegu- piszcie śmiało.

Jak się okazuje Parys emerytowany policjant z Warszawy niekoniecznie ma łatwe życie wśród naszej młodzieży. Jak nie Gniewosz go gania po padoku (kucyk szetlandzki) to teraz Hucułka Pasja mu nie odpuszcza, szorstka miłość. Zapraszamy www.kjpasja.pl/blog

---